Dilan Durmaz "Sərçəni Öldürmək 2" PDF

Efsun və Fəthin bir kağız üzərində qoyduqları imzanın mürəkkəbi yalnız kağızda qalmaz, əllərinə və üzlərinə də bulaşır. Zaman keçdikcə bu mürəkkəb ürəklərinə də çatanda, artıq su ilə təmizlənə bilməyəcək qədər dərin olur və onlar fərqinə varmadan bir-birini uzaqlaşdırmağa başlayırlar. Ruhları birləşmişkən, bədənlərinin çırpınması isə heç bir fayda vermir.

Onları birləşdirən artıq yalnız Zeliha deyil və bunu anladıqları anda yollar açılır, yeni başlanğıclar üçün ürəklər hazır olur.

Efsunun bağlı yollarını Fetih bir-bir açdıqca yeni dayanacaqlar inşa olunur. Divarlar sökülmür, rənglənir. Yollar aşılmır, səyahətlər başlayır. Efsun tək mübarizəsinin ürəyi ilə olduğunu düşünərkən, əsl düşməni görməməzliyə vurur. Qalxanlarını endirir, ürəyini yumşaldır, Fəthin ruhunu qəbul etmək üçün yaralarını açıq qoyur. Yaralar dərinləşir, travmalar alovlanır, keçmiş bu günü məhv edir.
“Qaşlarımın arası bir məzar kimi qazıldı, hamamın divarları daraldı, tavan üstümə çökdü. Düşmən məni öldürəcəkdi, amma doğurdu.”
Efsun və Fəthin ilmə-ilmə toxuduqları həyatları bir gecədə amansızcasına çözülür.
İlmələr sökülür, yollar dağılır, divarlar xarabalığa çevrilir.

“Bir qoyun, iki qoyun deyil.
Bir məzar, iki məzar, üç məzar...”