Jean-Louis Fournier "Tək Yalnız Mən Deyiləm" PDF

“Tək Yalnız Mən Deyiləm” — Jean-Louis Fournier-nin ən melanxolik, ən kədərli və bəlkə də ən təsirli hekayələrindən biridir.

“Artıq tək olmaqdan bezmişəm, hər keçən gün daha da tənha, daha yaşlı, daha çirkin olmağımdan bezmişəm. Bütün bunların başıma gələcəyini bilsəydim, heç vaxt qocalmazdım. Yayın ən isti günləridir, istidən boğuluram, hökumətin sərt xəbərdarlıqlarına baxmayaraq, yaxınlarım — artıq ‘yaxın’ yox, uzaq tanışlarım oldular — zəng edib kifayət qədər su içib-içmədiyimi belə soruşmurlar. Hamı məni tərk edib: on il əvvəl arvadım Silvi, az əvvəl isə balaca pişiyim Salome. Başqa sözlə, həyatımı davam etdirməyimə kömək edən hər kəs məni tərk edib. Evim artıq mənim üçün çox böyükdür, qarşı qonşularımın pəncərə pərdələri isə daim bağlıdır.”

Fournier qara yumorunu qələminin ucundan əsirgəmədən, mağazada unudulub anasını gözləyən bir uşağın narahat saflığı ilə tənha həyatını təsvir edir.