Əliağa Vahid "Qəzəllər" PDF

Mən, sevgilim, eşqində gərək bülbül olaydım!
Mərmər sinən üstündə qızıl bir gül olaydım!

Zülfüntǝk uzandıqca öpəydim ayağından,
Sən seyrə çıxan yerdə dönüb sünbül olaydım!

Əmdikcə o gül ləblərini, nəşələnəydim,
Sərməst gözüntǝk gecə-gündüz lül olaydım!

Əğyar ilə hər gün səni bir yerdə görüncə,
Hicran oduna kaş уanaydım, kül olaydım!

Vahid, mənə çoxdan bu can ağırlıq edirdi,
Ey kaş, onu da yarə verib yüngül olaydım!