Kərimova "Kitab və Qəbir" PDF

Bütün insanlar günəşin parlaq işıqları altında şən halda sübh vaxtı işə yollanar, sevə-sevə işlərini görüb ay bərq vuranda doğma evlərinə dönərdilər.
Amma o hər səhər qaşqabaqla və dərin bir kədərlə bu sevmədiyi ” iş”i görməyə gedirdi.
” Ah, nə üçün mənim bəxtimə bu düşdü?!”- deyib fikir dəryasının suları arasında qeybə çəkilərdi: “Müəllim bir cəmiyyət üçün təhsil vermək barəsində lazımlı idi və yeri əvəzsiz hesab olunurdu. Həkim xəstələrin dərdinə əlac olurdu, polis asayişi qoruyurdu. Daha kimlər nə qədər xeyir verirdi aid olduğu cəmiyyətinə”- deyə düşünür və bütün bunlar onun dərdini daha da yeniləyir,yarasına duz basırdı.