Cezmi Ersöz - Şizofreniya Sevgisinə Məktub

Özümü tanıya bilmədim. Hansı mən idim? Öz gözəlliyi ilə dünyanı fəth etməyə təhrik edilən içimdəki qaranlıq və diqqət çəkən qadın mən idim? Yoxsa canını verməyə hazır olduğu sevgiyə məhkum, əzilmiş, qapıda qalmış, verdiyi güvənlə, daşıdığı məsumiyyətlə səni özünə cəlb etməyən o sevən qadındır? Mən də olmaq istəmirdim. Amma heç birindən imtina edə bilmədim. Sanki biri olmasa, o biri yıxılacaqdı. Bir-birinə nifrət edən, bir-birinin varlığına dözə bilməyən bu iki mənliklə baş-başa qalanda sanki dəli oluram və yavaş-yavaş ruhumu öldürürdüm. İndi tək qalmaq mənim üçün dözülməz idi.