Halil Cibran -

“Şübhəsiz ki, insan üçün bütün məqsədlərini susuzluqdan çatlamış dodaqlara, bütün həyatı isə çeşməyə çevirən hədiyyədən böyük hədiyyə yoxdur. Bu hədiyyədə mənim şərəfim və mükafatım var. Nə vaxt çeşmənin yanına gəlsəm, içməyə gəlsəm, canlı suyun özünü susamış görürəm...” İllərdir yurd-yuvası olan şəhərdən çıxarkən, müqəddəsdən geridə qoyduğu insanlara xitab etməsi xahiş olunur. Şəhər camaatı ona sevgi, evlilik, cinayət, ölüm, gözəllik və sair haqqında suallar verir. Aldıqları cavab tolerantlıq və sevgi ilə formalaşan insan həyatı ilə bağlı məsləhətlər xəzinəsidir. Bu elə bir həyatdır ki, ədalətli ilə ədalətsiz, günahkar və günahsız, duran və yıxılanlar əslində eyni insandır...