Sabahattin Ali - Düşmən

“Gecə yüngülcə yağış yağırdı.O, asfalt yolda gedərkən təzə laklı ayaqqabısı rütubətli parıldayırdı, qara zolaqlı şalvarı isə şirin bir axıntı ilə üzərinə düşürdü. O, paltosunun enli yaxasını qaldırıb qalın əlcəkli əllərini arxasına sıxmışdı. O, dalbadal yeriyir, ayaqlarına, yaş asfaltdan bir az yuxarı qalxan, sonra asanlıqla irəli uzanan və yenidən yaş asfalta toxunan ayaqqabılarına baxırdı. “Həyat elə bu lak ayaqqabılara bənzəyir!-” dedi, “Elə belə, günlər keçdikcə köhnəlməyə, bir tərəfə əyilməyə, çirkinləşib, sonunda yararsız hala düşməyə başlayacağıq...”