Yağan yağışa Sami bəyin ruhu “sən mənimsənmi?” demirdi. Fatehə enir, gəncliyinə qayıdır və özünü Kumkapı sahillərindən qarpız qabıqlarının süzüldüyü büllur dənizə atır, yenicə pul qazanmağa başladığı günlərdə Cümə axşamı bazarındakı hurda dükanına qayıdırdı. Amma ən böyük hüzuru birinci həyat yoldaşına çatanda hiss etdi. Qarşısında dilimlənmiş pomidor, qovun, ağ pendir, yoxluğuna alışa bilmədiyi ilk məhəbbəti həyat yoldaşı buxarlı ilıq səsi ilə 'Bu axşam səhərə qədər saçlarını iyləyə bilsəm' oxuyurdu. .Övladlarının doğulması... Onları Floryaya dənizdə üzməyə apardıqları günlər... Məktəbə başlayanda... Sonra sinəsinə xəncər sancırdı, arvadının tabutunun arxasında yavaş-yavaş gedirdi. . Göz yaşları sel kimi yanaqlarından süzülürdü.
Şərhlər 0
Şərh Yaz