Jon Fosse "Səhərdən Axşama" PDF

Johannes ayaq üstə dayanıb təpələrə, çəmənliklərə, qayalara, evlərə baxırdı, iskeleye, sahil şamandırasına bağlı öz kiçik qayığına, iskeledəki anbarlara baxırdı,

iskeledəki anbarlara baxırdı, yol boyunca uzanan evləri, kulübələri gördü, bütün bunlar qarşısında dərin duyğulara qərq oldu, çünki çəmənliklər və digər hər şey, bildiyi nə varsa, bu dünyadakı yeri idi, hamısı onundu, bütün o təpələr, anbarlar, sahildəki qayalar və onları bir daha heç belə görə bilməyəcəyi hissinə qapıldı,

amma içində qalacaqdılar, özü kimi, bir səs kimi, bəli, demək olar ki, bir səs kimi içimdə qalacaq, deyə düşündü Johannes, əllərini qaldırıb gözlərini ovuşdurdu, hamısının o tərəfində göy üzündə,

hər bir divarda, hər bir daşda, hər şeydə bir parıltı vardı, bütün qayıqlar parıldayırdı və artıq anlamırdı Johannes, bu gün heç nə əvvəlki kimi deyildi, bir fərqlilik vardı, amma nə ola bilər bu, deyə düşünən Johannes anlaya bilmirdi.